Ο ελληνικός χορός είναι μια πολύ παλιά παράδοση, στην οποία αναφέρονται συγγραφείς όπως ο Πλάτωνας, ο Αριστοτέλης, ο Πλούταρχος και ο Λούσιαν. Υπάρχουν διαφορετικά στυλ και ερμηνείες από όλα τα νησιά και τις γύρω ηπειρωτικές περιοχές. Κάθε περιοχή διαμόρφωσε τη δική της χορογραφία και στυλ για να ταιριάξει με τους δικούς της τρόπους. Για παράδειγμα, οι νησιώτικοι χοροί έχουν περισσότερο μια διαφορετική ομαλή ροή προς αυτούς, ενώ ο ποντιακός χορός πιο κοντά στη Μαύρη Θάλασσα, είναι πολύ αιχμηρός. Υπάρχουν πάνω από 10.000 παραδοσιακοί χοροί που προέρχονται από όλες τις περιοχές της Ελλάδας. Υπάρχουν επίσης πανελλαδικές χοροί, οι οποίοι έχουν υιοθετηθεί σε όλο τον ελληνικό κόσμο. Αυτά περιλαμβάνουν συγκεκριμένα τον Σύρτο, τον Καλαματιανό, τον Πυρχίτσιο, τον Μπάλο και το χασάπικο.

Ο παραδοσιακός ελληνικός χορός έχει πρωτίστως κοινωνική λειτουργία. Φέρνει την κοινότητα σε επαφή σε βασικά σημεία του έτους, όπως το Πάσχα, η συγκομιδή σταφυλιών ή τα πατρωνικά πανηγύρια. και σε βασικά σημεία της ζωής ατόμων και οικογενειών, όπως οι γάμοι. Για το λόγο αυτό, η παράδοση συχνά υπαγορεύει μια αυστηρή τάξη στη διάταξη των χορευτών.

Οι ελληνικοί χοροί παίζονται επίσης σε ελληνικές κοινότητες της διασποράς μεταξύ των διεθνών λαϊκών χορευτικών ομάδων.